1 Կրկնեալ անդրէն Յոբայ՝ ասէ ցՏէր.
եւ ասէ.
Մի՛ զընկենուր զդատաստան իմ, եւ մի՛ համարիր այլ ինչ ազդարարեալ առ քեզ յայտնութիւն, բայց եթէ՝՝ զի երեւեսցիս արդար։
Գիտեմ զի կարօղ ես յամենայնի, եւ տկարանայ ինչ ոչ քեզ։
Եւ եղեւ յետ խօսելոյ Տեառն զբանս զայսոսիկ ընդ Յոբայ, ասէ Տէր ցԵղիփազ Թեմնացի. Մեղար դու, եւ երկոքին բարեկամք քո. զի ոչ խօսեցարուք առաջի իմ ճշմարիտ, եւ ոչ ինչ՝՝ իբրեւ զծառայ իմ զՅոբ։
եւ դարձեալ իրաւանց ուշ ունիցիք։
Հնազանդեցարուք այսուհետեւ Աստուծոյ. եւ կացէք հակառակ չարախօսին, եւ լիցի փախստական առ ի ձէնջ։
