13 Ի պարանոցի նորա բնակէ զօրութիւն, առաջի նորա կորուստ ընթանայ։
ի բարկանալ քո ինձ, եւ խայտալդ քո ել յականջս իմ. եւ արկից կարթ ի քիթս քո, եւ դանդանաւանդ ի կզակս քո, եւ դարձուցից զքեզ ընդ ճանապարհ ընդ որ եկիր։
Անձն նորա կայծակունք, եւ բոց ի բերանոյ նորա ելանէ։
Անդամք մարմնոյ նորա մածեալք. եթէ զեղցէ՝՝ ի վերայ նորա՝ ոչ խլրտեսցին.
Զի նա ասաց՝ եւ եղեն, ինքն հրամայեաց՝ եւ հաստատեցան։
Տես զի ձիոց սանձս ի բերան դնեմք առ անսալոյ նոցա մեզ, եւ զամենայն մարմինս նոցա նուաճեմք։