8 եւ ծածկեա յերկրի բացէ ի բաց առ հասարակ, եւ լից զերեսս նոցա անարգանօք։
կամ թէ բարւո՞ք թուիցի քեզ՝ թէ անիրաւ իցեմ. զի մերժեցեր զգործս ձեռաց քոց, եւ ի խորհուրդս ամպարշտաց հայեցար։՝՝
Գիտես զի ոչ ամպարշտեցայ, այլ ո՞վ է որ ի ձեռաց քոց հանիցէ։
Զի ահաւասիկ մերձեալ եմ ի դատաստանս իմ, եւ գիտեմ զի արդար երեւելոց եմ։
Քանզի մատնեաց զիս Տէր ի ձեռս անիրաւին, եւ ի մէջ ամպարշտաց ընկէց զիս։
Արդ գիտասջիք՝ զի Տէր է որ խռովեացն, եւ ամուրս ի վերայ իմ բարձրացոյց։
Լռեցին եւ երեքին բարեկամք նորա այնուհետեւ ի խօսելոյ ընդդէմ Յոբայ. քանզի էր Յոբ արդար առաջի նոցա՝՝։
Եւ բարկացաւ Եղիուս Բարաքիելի Բուզացի, յազգականութենէ Արամայ՝ աշխարհին Աւստացւոց՝՝. բարկացաւ Յոբայ յոյժ, զի երեւեցոյց զանձն արդար առաջի Տեառն։
Եթէ դու ոչ համարիցիս զայն որ ատեայ զանիրաւութիւն, եւ կորուսանէ զչարիս. արդարք յաւիտեան կեան։
զօրհանապազ զանիրաւութիւն՝՝ խորհեցաւ ի լեզուի իւրում, որպէս ածելի սուր սրեաց զնենգութիւն։
Զի զոր սուրբն Աստուած՝՝ խորհեցաւ, ո՞վ իցէ որ զայն ցրիցէ. եւ զբարձրացեալ ձեռն նորա՝ ո՞վ իցէ որ դարձուցանիցէ։
Եւ ոչ բարձցէ զուխտն մեր որ ընդ մահուն է, յոյսն ձեր որ ի՝՝ դժոխս է՝ մի՛ հաստատեսցի. զի մրրիկ փոթորկեալ եթէ գայցէ ի վերայ, եղիջիք նմա ի կոխումն։
Բայց քեզ յուշ լիցի՝ եւ ընդ միմեանս դատեսցուք. ասա դու նախ զանօրէնութիւնս քո զի արդարասցիս։
Միթէ զօ՞րն ամենայն հերկիցէ որ հերկէն զերկիր. միթէ ասիցէ՞ կաւն ցբրուտն. Զի՞ կաս՝ զի՞ ոչ գործես, չիք քո ձեռք։ Միթէ ասիցէ՞ ստեղծուածն ցստեղծիչն իւր թէ՝ Ընդէ՞ր այսպէս ստեղծեր զիս։
Արդ եղիցի Աստուած ճշմարիտ, եւ ամենայն մարդ՝ սուտ, որպէս եւ գրեալ է. Որպէս արդար եղիցես ի բանս քո, եւ յաղթեսցես ի դատել քեզ։
Ըստ մարդկութեան ասեմ, եղբարք. Ապաքէն զմարդկան հաստատեալ կտակ ոչ ոք կարէ անարգել, եւ ոչ այլ հրաման ի վերայ այնր տալ,
Բայց զայս ասեմ. Զկտակն յառաջագոյն հաստատեալ յԱստուծոյ ի Քրիստոս, օրէնքն որ յետ չորեքարեւր եւ երեսուն ամի եդան, ոչ կարեն խախտել առ ի խափանելոյ զաւետիսն։
Արհամարհութիւն լինէր առաջին պատուիրանին վասն նորին տկարութեանն եւ անշահութեան.