7 Արդ յիշեա, ո՞ ոք որ սուրբ էր՝ կորեաւ, կամ ճշմարիտք արմատաքի երբեք խլեցա՞ն։
Զսիրտ ամպարշտի՝՝ ոչ կենդանացուսցէ. եւ իրաւունս տացէ աղքատի։
Ոչ արկցէ զաչս իւր յարդարոյ. եւ որ գտանի առաջի նորա՝ ընդ թագաւորս է յաթոռ՝՝, եւ նստուսցէ զնոսա ի սպառ՝ եւ բարձրասցին։
Զի Տէր՝՝ ոչ մերժէ զանմեղն, զամենայն պատարագ ամպարշտի ոչ ընկալցի։
Յաւուր բարութեան կեցջիր ի բարիս, եւ տես յաւուր չարութեան. տես, սակայն նմին միաբան զայն արար Աստուած վասն խօսից, զի՝՝ մի՛ գտցէ մարդ զկնի իւր եւ մի՛ ինչ։
Եւ իբրեւ տեսին բարբարոսքն կախեալ զգազանն զձեռանէ նորա, ասէին ցմիմեանս. Ուրեմն սպանող է այրս այս, որ թէպէտեւ ապրեցաւ ի ծովէն, իրաւունքն չետուն կեալ։
Գիտէ Տէր զաստուածապաշտս փրկել ի փորձութենէ, եւ զանիրաւս պահել ի տանջանս աւուրն դատաստանի։