5 Ո՞ եթող զցիռ ազատացեալ, ո՞վ ելոյծ զկապանս նորա։
Եւ նա եղիցի այր վայրագ. ձեռք նորա յամենեսին, եւ ձեռք ամենեցուն ի նա. եւ յանդիման ամենայն եղբարց իւրոց բնակեսցէ։
Իսաքար բարւոյ ցանկացաւ՝՝, հանգուցեալ ի մէջ վիճակաց։
Բայց մարդ ի խօսել ընդ վայր, ղօղի բանիւք՝՝. այր կանանցածին հանգոյն է ցռոյ անապատականի։
Վասն իմ ծախեցին զգործ իւրեանց, քաղցրացաւ նոցա հաց ընդ լկտիս։
Կապիցե՞ս սամետիւք լուծ նմա, կամ ձգիցէ՞ ակօս ի դաշտի քում։
Փրծանիցին որդիք նոցա, բազմանայցեն ի ծննդեան իւրեանց, ելանիցեն՝ եւ անդրէն ոչ կրկնիցին՝՝։
Իսկ արդ՝ զիա՞րդ, միթէ տարապարտո՞ւց խանչիցէ ցիռ, բայց եթէ կերակուր խնդրիցէ. կամ թէ գոչիցէ՞ եզն առ մսուր՝ յորժամ ունիցի զկերակուր.
ասէ. Ձեզ տաց զերկիրն Քանանու, զվիճակ ժառանգութեան ձերոյ.
զմեծութիւն քաղաքիդ լքցեն եւ զտունս ցանկալիս. եւ եղիցին աւանք քո՝՝ այրք յաւիտենից, ուրախութիւն ցռուց եւ ճարակք հօտից։
Եւ ցիռք ի դաշտս ծծեցին զօդս իբրեւ զվիշապս, եւ սորեցին աչք իւրեանց, զի ոչ գոյր խոտ։
Ընդ երեկոյս ձայն լալոյ նորա գուժեաց ի ճանապարհս իւր. յաճախեաց ի ջուրս անապատի. ըստ ցանկութեան անձին իւրոյ այսաբեկ լինէր. մատնեցաւ, եւ՝՝ ո՞ դարձուսցէ զնա. ամենեքեան որ խնդրիցեն զնա՝ ոչ աշխատեսցին. ի տառապանս նորա գտցես զնա։
Զի գնացին առ Ասորեստանեայս. զուարթացաւ առանձինն Եփրեմ, սիրեաց զկաշառս։