1 Եթէ գիտիցե՞ս զժամանակ ծննդեան յամուրաց քարանձաւաց, զգուշանայցե՞ս երկանց եղանց։
Թուիցե՞ս լիով զամիսս ծննդեան նոցա, լուծանիցե՞ս զերկունս նոցա։
Խոնարհ արարին ի կապանս զոտս նորա, եւ անց ընդ երկաթ անձն նորա։
Առ քեզ, Տէր, կարդացի, եւ առ Աստուած իմ աղաղակեցի։
Եղինք ի վայրի ծնան, եւ թողին զծնունդս, զի ոչ գոյր բանջար։
զեղջերու եւ զայծեամն եւ զգոմէշ եւ զխարբուզ եւ զայծքաղ եւ զյամոյր եւ զանալութ.
Եւ եղեւ իբրեւ դարձաւ Սաւուղ յայլազգեացն, ազդ եղեւ նմա եւ ասեն. Ահաւանիկ Դաւիթ յանապատին Գադդայ է։