6 Յէ՞ր վերայ հաստատեցան աղխք դորա, ո՞վ է որ արկ զվէմն անկեան ի դմա։
Ձգեաց զհիւսիսի զոչնչիւ, կախեաց զերկիր ի վերայ ոչնչի։
Յիշեցէք զսքանչելիս նորա զոր արար, զարուեստս եւ զիրաւունս բերանոյ նորա։
Ի բաց արա յինէն զնախատինս եւ զարհամարհանս, զի զվկայութիւնս քո խնդրեցի։
Ճանաչել որդւոց մարդկան զզօրութիւն քո, եւ զփառս մեծվայելչութեան արքայութեան քո։
Առ քեզ, Տէր, համբարձի զանձն իմ.
Աստուած՝ վրէժխնդիր Տէր, Աստուած վրէժխնդիր յայտնեցար։
ի դնել ծովու զհաստատութիւն իւր, զի ջուրք մի՛ անցցեն ըստ ափն նորա, ի ժամանակի յորում հաստատուն դնէր զհիմունս երկրի,
Վասն այնորիկ այսպէս ասէ Տէր Տէր. Ահաւասիկ ես դնեմ ի հիմունս Սիոնի վէմ բազմապատիկ, զընտիր զգլուխ անկեան զպատուականն ի հիմունս նորա՝՝, եւ որ հաւատասցէ ի նա՝ մի՛ ամաչեսցէ։
Առած բանի Տեառն ի վերայ Իսրայելի։ Ասէ Տէր՝ որ ձգեաց զերկինս եւ արկ հիմունս երկրի, եւ հաստատէ զոգի մարդոյ ի նմա.
Եւ զայն մոռացեալ իցէ նոցա, որք զայսն կամին, եթէ երկինք եղեն ի սկզբանէ, եւ երկիր ի ջրոց եւ ջուրք հաստատեալ կան բանիւն Աստուծոյ.
Կանգնէ յերկրէ զտնանկն, եւ յարուցանէ զաղքատն յաղբեւաց, նստուցանել զնոսա ընդ զօրաւորս ժողովրդեան. եւ աթոռ փառաց ժառանգեցուցանէ նոցա։