39 Որսայցե՞ս առիւծուց կերակուր, եւ զանձինս վիշապաց յագեցուցանիցե՞ս։
եւ հեղեալ կայ իբրեւ զհող փոշի. մածուցի զնա իբրեւ զվիմաւ խորանարդ՝՝։
Կացոյց զնա տէր տան իւրոյ, իշխան ի վերայ ամենայն ստացուածոց իւրոց,
Եւ ամենայն ոսկերք իմ ասասցեն. Տէր, ո՞ նման է քեզ. զի փրկեաց զաղքատն ի ձեռաց հզօրի, զաղքատն եւ զտնանկն յայնցանէ որ յափշտակեն զնա։
Ոչ ինչ են զարմանք եթէ ըմբռնեսցի ոք ի գողութեան.՝՝ գողանայ զի լցուսցէ զանձն իւր քաղցեալ.