34 Կոչիցե՞ս զմէգ բարբառով, եւ դողութեամբ լի սաստիկ ջրով լուիցէ քեզ։՝՝
Լոյսն քո քեզ խաւար դիպեցաւ, եւ ի քուն ծածկեաց զքեզ ջուր։
Ո՞ թուէ զամպս իմաստութեամբ, եւ զերկինս յերկիր խոնարհեցոյց.
որ առնէ զամենայն եւ նորոգէ՝՝, եւ դարձուցանէ յայգ զստուերս մահու, եւ զտիւ ի գիշեր մթացուցանէ. որ կոչէ զջուրս ծովու եւ հեղու ի վերայ երեսաց երկրի. Տէր ամենակալ անուն է նորա.
Խնդրեցէք ի Տեառնէ անձրեւ ըստ ժամանակաց զկանուխ եւ զանագան. Տէր արար զզարմանալիս, եւ զանձրեւ ձմերայնոյ տացէ նոցա, իւրաքանչիւր խոտ յանդի։
Եւ դարձեալ եկաց յաղօթս, եւ ետուն երկինք զանձրեւ, եւ բուսոյց երկիր զպտուղ իւր։
Եւ կարդաց Սամուէլ առ Տէր, եւ ետ Տէր ձայնս եւ անձրեւս յաւուր յայնմիկ. եւ երկեաւ ամենայն ժողովուրդն յոյժ ի Տեառնէ եւ ի Սամուելէ։