24 Ուստի՞ ելանիցէ եղեամն, կամ սփռիցի հարաւ ի ներքոյ երկնից։
Հրաման պատեաց՝՝ զերեսօք ջրոյ՝ մինչ ի վախճան լուսոյ ընդ խաւարի։
Համբարեա՞լ կայցէ քեզ ի ժամանակս թշնամեաց՝՝, յօր մարտի եւ պատերազմի։
Ո՞ պատրաստեաց զհոսանս սաստիկս անձրեւաց, եւ զճանապարհս ամպրոպաց տեղեալ յերկիր,
Եւ ձգեաց Մովսէս զձեռն իւր ի վերայ ծովուն, եւ դարձոյց անդրէն զծովն բռնութեամբ հողմոյ հարաւոյ զամենայն գիշերն, եւ արար զծովն ցամաք, եւ պատառեցաւ ջուրն։
Եւ եղեւ ի ծագել արեւուն հրամայեաց Աստուած հողմոյ խորշակի տապախառնի, եւ անկաւ արեւն զգլխովն Յովնանու, եւ կայր ի տարակուսի եւ քաղէին ոգիք նորա. եւ ասէր. Լաւ էր ինձ մեռանել քան զայս կեանս իմ։
Զի որպէս փայլակն որ ելանէ յարեւելից եւ երեւի մինչեւ յարեւմուտս, այնպէս եղիցի գալուստն Որդւոյ մարդոյ։