15 Եւ մերժեցե՞ր զլոյսն յամպարշտաց, զբազուկս ամբարտաւանից խորտակեցե՞ր։՝՝
Եւ իջին առ նա. եւ եկաց յաղօթս Եղիսէ առ Տէր եւ ասէ. Հար զազգդ զայդ շլացութեամբ։ Եւ եհար զնոսա շլացութեամբ ըստ բանին Եղիսէի։
Մերժեսցեն զնա ի լուսոյ ի խաւար, եւ մի՛ եղիցի նմա ծանօթ ի ժողովրդեան իւրում։
Եւ լոյս ամպարշտաց շիջանիցի, եւ ոչ պատահեսցէ նոցա բոց։՝՝
Յերկրի էին նոքա՝ եւ ոչ ծանեան. զճանապարհս արդարութեան ոչ գիտացին, եւ ընդ շաւիղս նորա ոչ գնացին։
ապա թափեսցի յանրակէ ուս իմ, եւ բազուկ իմ յարմկանէ իմմէ խորտակեսցի։
Կամ թէ քո՞ առեալ զհողն կաւ՝ ստեղծեր կենդանի, եւ խօսուն եդիր զնա յերկրի։
Ի տուէ պատահիցէ նոցա խաւար, եւ ի միջօրէի իբրեւ ի գիշերի խարխափեսցեն։ Սատակեսցին պատերազմաւ՝՝,
եւ աղքատն ապրեսցի ի ձեռանէ հզօրին։
Ասացի թէ՝ Մի՛ ուրախ եղիցին յիս թշնամիք իմ, ի սասանել ոտից իմոց՝ ի վերայ իմ մեծամեծս խօսեցան։
Ճանապարհք ամպարշտաց խաւարինք, եւ ոչ գիտեն զիարդ գայթակղին։
Տուք Տեառն Աստուծոյ ձերում փառս, մինչչեւ խաւարեալ եւ գայթակղեալ ոտից ձերոց ի վերայ խաւարին լերանց, ակն ունիցիք լուսոյ, եւ անդ ստուերք մահու, եւ դնիցիք ի խաւարի՝՝։
Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր Տէր. Ահաւասիկ ես ի վերայ փարաւոնի արքային Եգիպտացւոց, եւ խորտակեցից զբազուկս նորա հզօրս, զնեարդապատս եւ զաճառապատս՝՝, եւ ընկեցից զսուրն ի ձեռանէ նորա.
Եւ անձն որ առնիցէ ձեռամբ հպարտութեան ի բնակաց կամ յեկաց, բարկացոյց նա զՏէր, սատակեսցի անձն այն ի ժողովրդենէ իւրմէ։