որ առնէ զամենայն եւ նորոգէ՝՝, եւ դարձուցանէ յայգ զստուերս մահու, եւ զտիւ ի գիշեր մթացուցանէ. որ կոչէ զջուրս ծովու եւ հեղու ի վերայ երեսաց երկրի. Տէր ամենակալ անուն է նորա.
Եւ ունիմք հաստատագոյն զբանն մարգարէական, որում եթէ անսայցէք, բարւոք առնէք, իբրեւ ճրագի որ տայցէ լոյս ի խաւարչտին տեղւոջ, մինչեւ տիւն լուսաւորեսցէ եւ արուսեակն ծագեսցէ ի սիրտս ձեր։