10 Եդի նմա սահմանս՝ եդեալ փականս եւ դրունս,
Եւ յիշեցից զուխտ իմ որ ընդ իս եւ ընդ ձեզ, եւ ի մէջ ամենայն շնչոյ կենդանւոյ յամենայն մարմին. եւ ոչ եւս եղիցի ջրհեղեղ ի սատակել զամենայն մարմին։
Հրաման պատեաց՝՝ զերեսօք ջրոյ՝ մինչ ի վախճան լուսոյ ընդ խաւարի։
ասացի. Ցայդ վայր եկեսցես՝ եւ այլ մի՛ անցանիցես, այլ այդրէն ի քեզ խորտակեսցին ալիք քո։
Եդի նմա զմէգ ի հանդերձ, եւ զմառախուղ նմա ի խանձարուրս։
Անդամք մարմնոյ նորա մածեալք. եթէ զեղցէ՝՝ ի վերայ նորա՝ ոչ խլրտեսցին.
Զուխտն զոր եդ ընդ Աբրահամու, եւ զերդումն իւր ընդ Իսահակայ։
Այս աղքատ կարդաց առ Տէր, եւ Տէր լուաւ սմա, յամենայն նեղութենէ սորա փրկեաց զսա։
ի դնել ծովու զհաստատութիւն իւր, զի ջուրք մի՛ անցցեն ըստ ափն նորա, ի ժամանակի յորում հաստատուն դնէր զհիմունս երկրի,
Եթէ յինէն ո՞չ երկնչիցիք, ասէ Տէր, կամ յերեսաց իմոց ո՞չ սարսիցէք. որ կարգեցի զաւազ սահման ծովու, հրաման յաւիտենական՝ եւ ոչ անցցէ զնովաւ. խռովեսցի՝ եւ ոչ կարասցէ ելանել, գոչեսցեն ալիք նորա՝ եւ ոչ անցցեն զնովաւ։