Եւ ընդ ամենայն շնչոյ կենդանւոյ որ ընդ ձեզ են, ի թռչնոց եւ յանասնոց եւ յամենայն գազանաց երկրի որ ընդ ձեզ, եւ յամենեցունց որ ելին ի տապանէ անտի, եւ յամենայն անասնոց երկրի։
Եւ ասէ. Ելցես դու վաղիւ եւ կացցես ի լերին անդ առաջի Տեառն։ Եւ ահա Տէր անցցէ. եւ հողմ մեծ ուժգին որ զլերինս քակիցէ եւ զվէմս խորտակիցէ առաջի Տեառն, եւ ոչ ի հողմն Տէր. եւ յետ հողմոյն շարժումն, եւ ոչ ի շարժմանն Տէր.
Եւ եղեւ մինչդեռ գնային նոքա, երթային եւ խօսէին, եւ ահա կառք հրեղէնք եւ երիվարք հրեղէնք, եւ անջրպետեցին ի մէջ երկոցունց. եւ վերացաւ Եղիա շարժմամբ յերկինս։
Եւ տեսի եւ ահա հողմ վերացեալ՝՝ գայր ի հիւսիսոյ, ամպ մեծ ի կողման նորա՝՝, եւ հուր փայլատակէր ի նմանէ. եւ լոյս շուրջ զնովաւ, եւ ի մէջ նորա իբրեւ զտեսիլ բազմագունի ականց՝ եւ ճառագայթք ի նմա՝՝։
Տէր երկայնամիտ, եւ մեծ է զօրութիւն նորա, եւ արդարացուցանելով ոչ արդարացուցանէ Տէր. վախճանաւ եւ շարժմամբ է ճանապարհ նորա, հողմ երիվար նորա՝՝, եւ ամպք փոշի ոտից նորա։