2 Լուր զլուր զբարկութեան սրտմտութեան Տեառն, եւ խորհուրդ ի բերանոյ նորա ելցէ։՝՝
Եւ որոտաց յերկնից Տէր, եւ Բարձրեալն ետ զձայն իւր։
Ինքն ետես եւ համարեցաւ, եւ զճանապարհ նորա արձակմամբ բարբառոյ։՝՝
Եթէ իմանայցե՞ս զտարածանել ամպոց, զհաւասարութիւն խորանի նորա։
Պատմեսցէ զնա բարեկամաց իւրոց, եւ զստացուածոց եւ զանիրաւութենէ։՝՝
Եւ ի վերայ այնորիկ խռովեցաւ սիրտ իմ, եւ ծորեաց ի տեղւոջէ իւրմէ։
Զկնի նորա գոչեսցէ բարբառ, որոտայցէ ձայնիւ բարձրութեան իւրոյ, եւ ոչ փոխանակեսցէ զնոսա զի լսելի արասցէ զձայն իւր։
Եւ որոտասցէ Հզօրն սքանչելի բարբառով իւրով. քանզի արար մեծամեծս՝ զոր ոչ գիտէաք։
Յետ դադարելոյ Եղիուսայ ի խօսելոյ, ասէ Տէր ցՅոբ ի մրրկէ եւ յամպոյ.
Իսկ յանձի՞ն կալայց արդեւք՝ եթէ կարօղ է փրկել աջ քո։
Նա ինքն է Տէր Աստուած մեր, յամենայն երկրի են իրաւունք նորա։
եդ ի բարբառ զբազմութիւն ջուրց շառաչմանց յերկինս, եւ հանէ զամպս ի ծագաց երկրէ, եւ զփայլատակունս յանձրեւս արար, եհան զլոյս յըշտեմարանց իւրոց։