16 Գիտէ զքննութիւն ամպոց. արհաւիրք են յանցանք չարագործաց։
Ծրարէ զջուրս յամպս իւր, եւ ոչ պատառեցաւ մէգ ի ներքոյ նորա։
Եթէ իմանայցե՞ս զտարածանել ամպոց, զհաւասարութիւն խորանի նորա։
Արդեամբք զիրաւունս իմ խօսեցայց ճշմարտութեամբ, եւ ոչ անիրաւ բանս տարապարտուց իմացեալ։
Ունկն դիր այսմիկ, Յոբ, կաց եւ խրատեաց զզօրութիւն Տեառն։
Գիտեմք զի Աստուած եդ զգործս իւր. լոյս արար ի խաւարի։
Եւ քո ջերմ պատմուճան հանդարտեալ կայ ի վերայ երկրի։
Եւ որոտասցէ Հզօրն սքանչելի բարբառով իւրով. քանզի արար մեծամեծս՝ զոր ոչ գիտէաք։
որ առնէ զմեծամեծս եւ զանքնինս եւ զփառաւորս եւ զհրաշակերտս որոց ոչ գոյ թիւ.
Աճեցոյց զժողովուրդ իւր յոյժ, եւ զօրացոյց զնոսա քան զթշնամիս իւր։
Դնէ զձիւն որպէս զասր, եւ զմէգ որպէս փոշի ցանեաց։
Եղաք մեք նախատինք դրացեաց մերոց, ծաղր եւ այպն կատականաց այնոցիկ որ շուրջ էին զմեւք։
Որ ունի զծիր՝՝ երկրի, եւ բնակիչք նորա իբրեւ զմարախ. որ կանգնեաց զերկինս իբրեւ զկամար, եւ ձգեաց իբրեւ զխորան եւ հաստատեաց զերկիր՝՝ բնակել ի նմա։