22 Եւ չիք տեղի թաքչելոյ այնոցիկ՝ որ գործեն զանօրէնութիւն.
Զի դու արարեր զայդ ի ծածուկ, եւ ես արարից զբանդ զայդ յանդիման ամենայն Իսրայելի եւ առաջի արեգականս այսորիկ։
Թէ եւ մեղանչեմ՝ պահես զիս, եւ յանօրէնութենէ անարատ ոչ արարեր զիս։
մինչչեւ երթեալ իցեմ՝ ուստի ոչ դառնայցեմ՝ յերկիր խաւարին եւ մթին,
զի յոյս նոցա կորուստ է անձանց իւրեանց. աչք ամպարշտաց հալեսցի։՝՝
Յայտնէ զխորս խաւարի, եւ եհան ի լոյս զստուերս մահու։
Եւ ասացեր թէ զի՞ ծանեաւ Հզօրն, կամ թէ ի միգի՞ դատիցի։
Եթէ միանգամայն առաւօտ նոցա ի ստուերս մահու է, եթէ ի միտ առնուցու զխռովութիւն ստուերաց մահու։՝՝
Զի այժմ հանդարտեալ դադարէի, եւ ննջեցեալ հանգչէի
Ընկալցի զնա խաւար եւ ստուեր մահու, եկեսցէ ի վերայ նորա մէգ։
Ո՞չ ապաքէն կորուստ անիրաւին, եւ տարագրութիւն այնոցիկ ոյք գործեն զանօրէնութիւն։
Բանայցե՞ն քեզ ահիւ դրունք մահու, բարապանաց դժոխոց ի տեսանել զքեզ՝ սարսիցե՞ն՝՝։
Ոչ թէ դու Աստուած կամիս զանօրէնութիւն, եւ ոչ բնակեն առ քեզ չարք։
Ամրութիւն սրբոց երկեւղ Տեառն, եւ բեկումն այնոցիկ ոյք գործեն զչարիս։
Վա՜յ այնոցիկ որ խորհին խորհուրդս ծածուկս, եւ եղիցին ընդ խաւար գործք նոցա, եւ ասիցեն թէ՝ Ո՞ տեսանիցէ զմեզ, եւ ո՞ գիտասցէ զինչ գործեմք։
Ժողովուրդ որ գնայր ընդ խաւար՝ ետես լոյս մեծ, եւ որ բնակեալ էք յաշխարհի եւ ի ստուերս մահու՝ լոյս ծագեսցէ ձեզ։
Զի աչք իմ ի վերայ ամենայն ճանապարհաց նոցա, եւ ոչ թաքեան յերեսաց իմոց, եւ ոչ ծածկեցան անիրաւութիւնք նոցա առաջի աչաց իմոց։
Եթէ թաքիցէ՞ մարդ ի թաքստեան, եւ ես ոչ տեսից զնա, ասէ Տէր. միթէ զերկինս եւ զերկիր ես ո՞չ լնուցում, ասէ Տէր։
Եւ յայնժամ ասացից ցնոսա եթէ. Ոչ երբեք գիտէի զձեզ. ի բաց կացէք յինէն ամենեքեան՝ ոյք գործէիք զանօրէնութիւն։
Եւ ասիցէ. Ասեմ ձեզ. Ոչ գիտեմ զձեզ ուստի էք. ի բաց կացէք յինէն ամենայն մշակքդ անիրաւութեան։
Այսուհետեւ մի՛ յառաջ քան զժամանակն դատիք, մինչեւ եկեսցէ Տէր, որ լուսաւոր առնիցէ զգաղտնիս խաւարի, եւ յայտնիցէ զխորհուրդս սրտից. եւ ապա իւրաքանչիւր գովութիւն եղիցի յԱստուծոյ։
եւ չիք արարած աներեւոյթ յերեսաց նորա, այլ ամենայն ինչ մերկապարանոց կայ առաջի աչաց նորա՝ զորմէ մեր բանքս են։