8 Սակայն խօսեցար յականջս իմ, եւ զբարբառ բանից քոց լուայ,
Լռեցին եւ երեքին բարեկամք նորա այնուհետեւ ի խօսելոյ ընդդէմ Յոբայ. քանզի էր Յոբ արդար առաջի նոցա՝՝։
Եւ բարկացաւ Եղիուս Բարաքիելի Բուզացի, յազգականութենէ Արամայ՝ աշխարհին Աւստացւոց՝՝. բարկացաւ Յոբայ յոյժ, զի երեւեցոյց զանձն արդար առաջի Տեառն։
Արդ մի՛ ահ իմ զարհուրեցուսցէ զքեզ, եւ մի՛ ձեռն իմ ծանրասցի ի վերայ քո։
զի ասացեր թէ՝ Սուրբ եմ՝ եւ ոչ մեղայ, անարատ եմ՝ զի ոչ անօրինեցի։
Վասն զի գործեցին զանօրէնութիւնս յԻսրայելի, եւ շնային ընդ կանայս քաղաքայնոց իւրեանց. եւ խօսէին պատգամս յանուն իմ սուտ, զոր ոչ հրամայեցի նոցա. եւ ես ինձէն իրագէտ եւ վկայ եմ, ասէ Տէր։
եւ քննեսցես եւ հարցցես եւ յուզեսցես յոյժ, եւ ահա ստոյգ հաւաստեաւ իցէ բանն, եւ եղեալ իցէ գարշութիւնն ի ձեզ,