7 Արդ մի՛ ահ իմ զարհուրեցուսցէ զքեզ, եւ մի՛ ձեռն իմ ծանրասցի ի վերայ քո։
Զձեռն քո ի բաց արա յինէն, եւ ահ քո զիս մի՛ զարհուրեցուսցէ։
Սակայն խօսեցար յականջս իմ, եւ զբարբառ բանից քոց լուայ,
Զի ոչ ես իբրեւ զիս մարդ՝ ընդ որում դատեցայց, եթէ հասարակ եկեսցուք ի դատաստան։
Ի բաց արասցէ յինէն զգաւազանն, եւ ահ նորա զիս մի՛ զարհուրեցուսցէ,
ուղիղ են պատգամք Տեառն, եւ ամենայն գործք նորա հաւատովք են.
Երանի՛ ժողովրդեան որ գիտեն զօրհնութիւնս քո, Տէր, ի լոյս երեսաց քոց գնասցեն.