5 Եթէ կարօղ ես՝ տուր ինձ առ այս պատասխանի, ապա թէ ոչ՝ հանդարտ լեր։
Զի ահաւասիկ մերձեալ եմ ի դատաստանս իմ, եւ գիտեմ զի արդար երեւելոց եմ։
Լռեցին եւ երեքին բարեկամք նորա այնուհետեւ ի խօսելոյ ընդդէմ Յոբայ. քանզի էր Յոբ արդար առաջի նոցա՝՝։
թէ ձեւք չափ իմանայցեմ.՝՝ եւ ահա չէր որ յանդիմանէր զՅոբ, եւ տայր պատասխանի բանից նորա ի ձէնջ։
եւ առն միում համարձակեցէք խօսել բանս այսպիսիս։՝՝
Յայնժամ հաճեսցիս ընդ պատարագս արդարութեան, ուխտից պատարագս՝՝ հանցեն ի սեղան քո զուարակս։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Կանխեա ընդ առաւօտն եւ կաց առաջի փարաւոնի. եւ ահա նա ելանէ ի ջուր անդր. եւ ասասցես ցնա. Այսպէս ասէ Տէր. Արձակեա զժողովուրդ իմ զի պաշտեսցեն զիս։
Եւ Պետրոս կանգնեաց զնա եւ ասէ. Յոտն կաց, եւ ես ինքն մարդ եմ։