12 Զիա՞րդ ասես թէ՝ Արդար եմ, եւ ոչ լուաւ ինձ. զի յաւիտենական է՝ որ ի վերայ մարդկան է։
Եւ ասէք թէ՝ Ոչ աջող է ճանապարհ Տեառն. արդ լուարուք, տունդ Իսրայելի, միթէ ի՞մ ճանապարհ չիցէ աջող. ո՞չ ապաքէն ձեր ճանապարհք չեն աջող։
Գիտեա զի Տէր ոչ մերժէ զանմեղն. հզօր է զօրութեամբ։
Եթէ իբրեւ զբրուտդ զայդ ո՞չ կարիցեմ առնել զձեզ, տունդ Իսրայելի, ասէ Տէր. ահաւադիկ իբրեւ զկաւդ ի ձեռս բրտիդ, այդպէս էք ի ձեռս իմ, տունդ Իսրայելի։
Իմաստութիւն օգնեսցէ իմաստնոյն քան զտասն իշխան որ իցեն ի քաղաքի։
Ոչ այդպէս, այլ պնդեա՝՝ իբրեւ այր զմէջ քո. ես հարցից, եւ դու տուր ինձ պատասխանի։
Ես տաց քեզ պատասխանի, եւ երեցուն բարեկամացդ քոց՝՝։
Զի՞նչ իրաւունս համարեցար զայդ. ո՞վ ես դու զի ասես թէ՝ Արդար եմ առաջի Տեառն.
զի ոչ եւս դիցէ ի վերայ առն. քանզի Տէր զամենեսեան տեսանէ։
Կրկնեալ անդրէն Եղիուսայ ասէ. Դարձեալ խօսեցայց։՝՝
Ահա այս է մասն ճանապարհի նորա. եւ տակաւին զշիթս բանից նորա լուիցուք նովաւ.՝՝ զզօրութիւն որոտման նորա ո՞ գիտէ՝ յորժամ առնիցէ։
Զի իմաստուն է մտօք՝ զօրաւոր եւ մեծ՝ ո՞ խստացաւ ընդդէմ նորա, եւ հանդարտեաց։
Տէր ետ եւ Տէր առ. որպէս Տեառն հաճոյ թուեցաւ՝ նոյնպէս եւ եղեւ.՝՝ եղիցի անուն Տեառն օրհնեալ։
Եթէ զհետս Տեառն գտանիցե՞ս, կամ ի վերջինսն հասանիցե՞ս զոր արար Ամենակալն։
Ապա պատմեսցէ քեզ զզօրութիւն իմաստութեան, զի կրկին եղիցի քան զքոյն. եւ ապա գիտասցես՝ թէ արժանի ըստ որոց մեղարն անց ընդ քեզ ի Տեառնէ։
Երկայն է չափ երկրի, լայն է ծով։