11 եդ ի կոճեղ զոտն իմ, պահեաց զամենայն ճանապարհս իմ։
Եդիր զոտն իմ ի պաշարման, պահեցեր զամենայն զգործս իմ՝՝, եւ յարմատս ոտից իմոց հասեր,
Ո՞չ ապաքէն Ինքն տեսցէ զճանապարհս իմ, եւ ամենայն գնացք իմ թուեսցին։
Որոյ առեալ զայսպիսի պատուէր՝ արկ զնոսա ի ներքին բանտն, եւ զոտս նոցա պնդեաց ի կոճեղ։
Եւ եհար Պասքովր զԵրեմիա մարգարէ, եւ արգել զնա ի վերնադրանդն, որ էր ի դրանն Բենիամինի, ի վերնատանն՝՝ որ էր ի տան Տեառն։
Հուր վառեցաւ ի ժողովս նոցա, եւ բոց մաշեաց զմեղաւորս։
թուեցեր՝՝ զգնացս իմ, եւ մի՞ անցցէ ինչ զքեւ ի մեղաց իմոց։