իջուսցեն ծառայք իմ ի Լիբանանէ ի ծով, եւ ես արարից զնոսա լաստս ի ծովու մինչեւ ցտեղի յոր առաքեսցես առ իս, եւ հանից յեզր՝՝ եւ դու առցես, եւ արասցես զկամս իմ տալ հաց տան իմոյ։
Զի մարդոյ բարւոյ՝ առաջի երեսաց իւրոց ետ զիմաստութիւն եւ զգիտութիւն եւ զուրախութիւն, եւ մեղանչականին ետ զբաղումն յաճախել եւ ժողովել եւ տալ բարւոյն առաջի երեսաց Աստուծոյ. սակայն եւ այն ունայնութիւն է եւ յօժարութիւն ոգւոյ։