5 Եւ ետես Եղիուս եթէ ոչ գոյ պատասխանի ի բերան երեցունց արանցն, եւ սրտմտեցաւ բարկութիւն նորա։
Եւ բարկացաւ Եղիուս Բարաքիելի Բուզացի, յազգականութենէ Արամայ՝ աշխարհին Աւստացւոց՝՝. բարկացաւ Յոբայ յոյժ, զի երեւեցոյց զանձն արդար առաջի Տեառն։
Եւ Եղիուս հանդարտեաց տալոյ պատասխանի Յոբայ, զի ծերագոյն քան զնա էին աւուրբք։
Կրկնեալ անդրէն Եղիուսայ Բարաքիելի Բուզացւոյ, ասէ. Մանուկ եմ ես ժամանակաւ, եւ դուք էք ծերագոյնք. վասն որոյ լուռ եղէ, երկուցեալ պատմել զանձին իմոյ զիմաստութիւն։
Եւ իբրեւ մերձեցաւ ի բանակ անդր, եւ ետես զորթն եւ զպարաւորսն, բարկացեալ սրտմտութեամբ Մովսէս՝ ընկէց ի ձեռաց իւրոց զտախտակսն երկոսին, եւ խորտակեաց զնոսա առ ստորոտով լերինն։