40 ապա փոխանակ ցորենոյ բուսցի եղիճ, եւ փոխանակ գարւոյ՝ մորենի։ Եւ դադարեաց Յոբ ի խօսից։
եւ զԵսաւ ատեցի, եւ կարգեցի զսահմանս նորա յապականութիւն՝՝ եւ զժառանգութիւն նորա ի բաշխ անապատի՝՝։
Վասն այնորիկ կենդանի եմ ես, ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի, զի Մովաբ իբրեւ զՍոդոմ եղիցի, եւ որդիքն Ամոնայ իբրեւ զԳոմոր. եւ Դամասկոս լքեալ իբրեւ զշեղջ կալոյ՝՝ եւ ապականեալ յաւիտեան. մնացորդք ժողովրդեան իմոյ յափշտակեսցեն զնոսա, եւ մնացորդք ազգի իմոյ ժառանգեսցեն զնոսա։
Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ, եղիցի ամենայն տեղի ուր իցէ հազար որթ՝ հազար կշռոյ սկեղ. խոպանասցի եւ ի փուշ դարձցի.
եւ եղեն որպէս երազք զարթուցելոց. Տէր, ի քաղաքի քում՝՝ զպատկերս նոցա անարգեսցես։
Զի մի՛ ասիցէք. Գտաք զիմաստութիւն ի Տէր յաւելեալք.
Եւ թողից զայգի իմ՝՝, եւ մի՛ յատցի եւ մի՛ բրեսցի, եւ բուսցի ի նմա փուշ իբրեւ ի խոպանի՝՝. եւ պատուէր տաց ամպոց իմոց՝ զի մի՛ տեղասցեն յայգի իմ։
եւ ասասցես. Այսպէս ընկղմեսցի Բաբելոն, եւ մի՛ կանգնեսցի ի չարեացն զոր ես ածից ի վերայ նորա։ Եւ կացին՝՝ մինչեւ ցայս վայր բանք Երեմեայ մարգարէի։
ապա թափեսցի յանրակէ ուս իմ, եւ բազուկ իմ յարմկանէ իմմէ խորտակեսցի։