Եւ եմոյծ զիս ի ներքին սրահ տանն Տեառն, եւ ահա ի վերայ դրաց տաճարին Տեառն ընդ սեղանն եւ ընդ վանդակն՝՝ իբրեւ արք քսանեւհինգ, որոց զթիկունս ի տաճարն Տեառն դարձուցեալ էր, եւ զերեսս ընդ արեւելս, եւ երկիր պագանէին արեգական։
Եւ մի՛ հայեցեալ ընդ երկինս տեսանիցես զարեգակն եւ զլուսին եւ զաստեղս եւ զամենայն զարդ երկնից, եւ մոլորեալ երկիր պագանիցես նոցա եւ պաշտիցես զնոսա, զոր բաժանեաց Տէր Աստուած ամենայն ազգաց որ ի ներքոյ երկնից։
զի առնելով արասցուք զամենայն բան որ ելանէ ի բերանոյ մերմէ, արկանել խունկս տիկնոջն երկնից եւ նուիրել նմա նուէրս, որպէս արարաք մեք եւ հարքն մեր եւ թագաւորքն մեր եւ իշխանքն մեր՝ ի քաղաքս Յուդայ եւ արտաքոյ Երուսաղեմի, եւ էաք հացալիցք եւ փափկացեալք, եւ չար ինչ ոչ տեսանէաք։
եւ ցամաքեցուսցեն յարեւու եւ ընդ լուսնով եւ ընդ ամենայն աստեղբք, եւ՝՝ առաջի ամենայն զօրութեանց երկնից զոր սիրեցինն՝ եւ որոց ծառայեցինն, եւ որոց զհետն գնացին, եւ յորս ապաստան լինէին, եւ երկիր պագանէին նոցա. ոչ կոծեսցին եւ ոչ լայցեն, այլ ի նշաւակ եղիցին՝՝ ի վերայ երեսաց երկրի.
Եւ այրեցին զձիսն զորս ետ արքայն՝՝ Յուդայ արեգական ի մուտս տան Տեառն ի գանձանակի Նաթանայ ներքինւոյ արքայի՝՝ որ ի Փարուրիմ. եւ զկառսն արեգական այրեաց հրով։
Եւ այրեաց զքովմարիմսն՝՝ զոր տուեալ էր արքայից Յուդայ. եւ արկանէին խունկս ի բարձունսն եւ յամենայն քաղաքս Յուդայ եւ շուրջ զԵրուսաղեմաւ, եւ զխնկարկուսն զարեգական եւ զլուսնի եւ զաստեղաց եւ զամենայն զօրութեան երկնից