25 Եւ ես ի վերայ ամենայն տկարի լայի, եւ հեծեծէի յորժամ տեսանէի զայր ի վիշտս։
Խոտորեցուցին զտկարս ի ճանապարհէ արդարութեան, առ հասարակ ղօղեցուցին զհեզս երկրի, դիպեցան իբրեւ զցիռս ի վայրի։
Զի փրկեցի զաղքատն ի ձեռանէ հզօրին, եւ՝՝ որբոյ որոյ ոչ էր օգնական՝ օգնեցի։
հայր էի ես տկարաց, դատաստան զոր ոչ գիտէի՝ քննէի։
եթէ ասացին զինէն բազում անգամ աղախնայք իմ. Ո՛ տայր մեզ յագել ի մարմնոյ նորա. զի յոյժ քաղցր էի նոցա.՝՝
Մինչեւ յե՞րբ, Տէր, մոռանաս զիս ի սպառ, մինչեւ յե՞րբ դարձուցանես զերեսս քո յինէն։
Որ անարգէ զտնանկն՝ մեղանչէ. եւ որ ողորմի աղքատի՝ երանելի է։
Որ զրպարտէ զտնանկն՝ բարկացուցանէ զԱրարիչ նորա. եւ որ պատուէ զՆա՝ ողորմի աղքատի։
Որ կատակէ զաղքատով՝ բարկացուցանէ զԱրարիչ նորա, եւ որ ոտն հարկանէ կորուսելոյն՝ ոչ արդարասցի. իսկ որ գթայն՝ ողորմութիւն գտցէ։՝՝
Փոխ տայ Աստուծոյ՝ որ ողորմի տնանկին, ըստ տրոց նորա հատուսցէ նմա։
Որ լնու զտուն իւր ի տոկոսեաց եւ ի վաշխից՝ ժողովէ այնմիկ որ ողորմի աղքատաց։
Եւ եթէ ոչ լսիցէք նմա, գաղտագողի լայցեն անձինք ձեր յերեսաց թշնամեաց, եւ արտասուալից իցէք արտասուօք. եւ իջուսցեն աչք ձեր արտասուս, զի խորտակեցաւ հօտն Տեառն։
Իցէ՞ թէ հատուցանիցի չար փոխանակ բարւոյ. զի խորհեցան ի միասին բանս զանձնէ իմմէ, եւ զտանջանս իւրեանց թաքուցին՝՝. յուշ լիցի քեզ ի կալն իմում առաջի քո, խօսել վասն նոցա բարութիւն, դարձուցանել զսրտմտութիւն քո ի նոցանէ։
Եւ իբրեւ մերձեցաւ, տեսեալ զքաղաքն՝ ելաց ի վերայ նորա, եւ ասէ.
Եւ արտասուեաց Յիսուս։
խնդալ ընդ խնդացողս, լալ ընդ լացողս.
որպէս եւ գրեալ է. Սփռեաց եւ ետ տնանկաց, արդարութիւն նորա մնայ յաւիտեան։