22 Կարգեցեր զիս ի ցաւս, եւ ընկեցեր զիս ի փրկութենէ։՝՝
Եղիցին իբրեւ զյարդ առաջի հողմոյ, կամ իբրեւ զփոշի զոր տարաւ մրրիկ։
Առցէ զնա խորշակ եւ գնասցէ, եւ հոսեսցէ զնա ի տեղւոջէ իւրմէ։
Եւ որ միգով սատակեսցէ զիս. բազում են հարուածք զոր արար ինձ տարապարտուց։
Ոչ այսպէս են ամպարիշտք, եւ ոչ այնպէս.՝՝ այլ որպէս զփոշի զոր հոսէ հողմ ի վերայ երեսաց երկրի՝՝։
Ոչ ըստ մեղս մեր արար մեզ, եւ ոչ ըստ անօրէնութեան մերում հատոյց մեզ։
եւ գովեցարուք յանուն սուրբ նորա. ուրախ եղիցին սիրտք այնոցիկ ոյք խնդրեն զՏէր։
Երկեւղ Տեառն սուրբ է եւ մնայ յաւիտեան, դատաստան Տեառն ճշմարիտ է, եւ արդար է նոյն։
Իբրեւ զջուրս բազումս ազգք բազում, իբրեւ ջուրց բազմաց բռնութիւն հոսանաց. եւ վտտեսցէ զնոսա եւ բացուստ ի բաց հալածեսցէ. իբրեւ զունգ յարդի՝՝ հոսեալ յերեսաց հողմոյ, եւ իբրեւ զփոշի անուոյ ի փոթորկէ մրրկեալ։
Զչորրորդ՝՝ մասնն հրով այրեսցես ի մէջ քաղաքին, ըստ լրութեան աւուրցն արգելանին. եւ զչորրորդ մասնն կոտորեսցես սրով շուրջ զնովաւ. եւ զչորրորդ մասնն հոսեսցես հողմոյ, եւ սուր արձակեցից զկնի նորա։
Վասն այնորիկ եղիցին իբրեւ զամպ առաւօտու, եւ իբրեւ զցօղ վաղորդայնոյ որ անցանէ, եւ իբրեւ զփոշի հոսեալ ի կալոյ, եւ իբրեւ զծուխ ի պատուհանից։
Մրրիկ հողմոյ շնչեսցէ ի թեւս նորա, եւ ամաչեսցեն ի սեղանոց՝՝ իւրեանց։