21 Պատահեցար ինձ անողորմ, հզօր ձեռամբ հարեր զիս։
կամ թէ բարւո՞ք թուիցի քեզ՝ թէ անիրաւ իցեմ. զի մերժեցեր զգործս ձեռաց քոց, եւ ի խորհուրդս ամպարշտաց հայեցար։՝՝
Ընդէ՞ր թաքուցանես յինէն, համարիցիս զիս քեզ ոսոխ,
Ընդէ՞ր հալածէք դուք զիս իբրեւ զՏէր՝՝, եւ մարմնովք իմովք չիցէ՞ք յագեալ։
Եւ բազում զօրութեամբ եկեսցէ ի վերայ իմ, եթէ զպատուհաս իւր ի գործ ոչ արկանիցէ։
Եւ բարկացաւ Եղիուս Բարաքիելի Բուզացի, յազգականութենէ Արամայ՝ աշխարհին Աւստացւոց՝՝. բարկացաւ Յոբայ յոյժ, զի երեւեցոյց զանձն արդար առաջի Տեառն։
Սկսաւ Տէր խոցոտել զիս, բայց ի սպառ մի՛ սպանցէ զիս։
Դարձ, Տէր, մինչեւ յե՞րբ. մխիթարեաց ի ծառայս քո։
Ամենայն բարեկամք քո մոռացան զքեզ, եւ ոչ հարցանիցեն զքէն. զի զհարուածս թշնամւոյ հարի զքեզ՝ խրատ սաստիկ. վասն ամենայն անիրաւութեանց քոց, բազմացան մեղք քո։
Խոնարհեցարուք ընդ հզօր ձեռամբն Աստուծոյ, զի զձեզ բարձրացուսցէ ի ժամանակի։