19 Համարի զիս հանգոյն կաւոյ, ի հող եւ ի մոխիր է բաժին իմ։
Պատասխանի ետ Աբրահամ եւ ասէ. Այժմ սկսայ խօսել ընդ Տեառն, բայց ես հող եմ եւ մոխիր։
Եւ առեալ խեցի՝ քերէր զթարախն, եւ նստէր յաղբեւս արտաքոյ քաղաքին։
Վասն որոյ խոտեցի զանձն եւ հալեցայ, եւ համարիմ զանձն իմ հող եւ մոխիր։
սաստկացեալ աղտով էներկ զիս, զազրացոյց զիս պատմուճան իմ՝՝։
Եւ առին զԵրեմիա, եւ ընկեցին զնա ի գուբն Մեղքեայ որդւոյ թագաւորին, որ էր ի սրահի բանտին. եւ իջուցին զԵրեմիա պարանօք ի գուբն. եւ ի գբի անդ ջուր ոչ էր, այլ լոկ տիղմ. եւ կայր Երեմիա ի տղմին։