26 Ոչ խաղաղեցայ, ոչ դադարեցի, ոչ հանգեայ. քանզի եկն ի վերայ իմ բարկութիւն։
կամ թէ խնդրուածոց նորա լուիցէ՞ Տէր. եթէ՝՝ ի հասանել ի վերայ նորա տագնապի,
Եւ ունէի ի բարութեան, եւ ահաւասիկ պատահեցին ինձ առաւել աւուրք չարեաց։՝՝
Կրկնեալ անդրէն Եղիփազու Թեմնացւոյ ասէ.
Ասացի թէ՝ Մխիթարեսցեն զիս մահիճք իմ, վճարեցից զինէն զբանս յանկողնի իմում՝՝,
զարհուրեցուցանես զիս երազովք, եւ տեսլեամբք հարկանես զիս։
Փրկեա զիս եւ ապրեցո ի ձեռաց որդւոց օտարաց, որոց բերանք իւրեանց խօսեցան զնանրութիւն, եւ աջ նոցա աջ է մեղաց։