24 Յառաջ քան զկերակուրս իմ՝ հեծութիւն եհաս, արտասուօք եւ ահիւ նեղեալ եմ։
Եւ արդ զինեւ զեղցի անձն իմ. ունին զիս աւուրք ցաւոց։
Ամենայն ուտելի կերակրոց ոչ կարասցէ ակն ունել. եւ անձն նորա ցանկասցի կերակրոց։
Սա՝ ոչ կարէ հանդարտել անձն իմ, զի շարաւով տեսանեմ զկերակուր իմ՝ իբրեւ զհոտ առիւծու։
Մինչեւ յե՞րբ ոչ թողուցուս զիս, եւ ոչ ընդարձակիցես ինձ մինչեւ ցաւովք կլանիցեմ զտողուկս իմ։
Ոչ ի սպառ բարկանայ Տէր, եւ ոչ յաւիտեան պահէ ոխս։
Օրհնեցէք զՏէր յօրհնութիւն նոր, զի բարի է,՝՝ սաղմոս ասացէք նմա օրհնութեամբ.
Իսկ արդ՝ ո՞վ է համբերութիւն իմ՝ թէ ոչ դու, Տէր, կամ կար զօրութեան իմոյ՝ թէ ոչ ի քէն։՝՝
Հրաման է այս Իսրայելի, եւ իրաւունք են Աստուծոյ Յակոբայ։
եւ իբրեւ զարջս եւ իբրեւ զաղաւնիս առ հասարակ սահեսցին՝՝. կացաք մնացաք իրաւանց՝ եւ ոչ էր, փրկութեան՝ եւ հեռացաւ ի մէնջ։
Զի թէպէտ եւ ասացի թէ՝ Կարդացից եւ աղաղակեցից, փակեալ եւ արգելեալ է առաջի իւր զաղօթս իմ։
Եւ ժողովեցան ի Մասփա եւ հանին ջուր, եւ եհեղ յերկիր առաջի Տեառն. եւ պահեցին յաւուր յայնմիկ, եւ ասեն. Մեղաք առաջի Տեառն։ Եւ դատեցաւ Սամուէլ զորդիսն Իսրայելի ի Մասփա։