22 եւ խնդալից լինին եթէ գտանիցեն զմահ.
զի յոյս նոցա կորուստ է անձանց իւրեանց. աչք ամպարշտաց հալեսցի։՝՝
Եւ քաղցրացան նմա խիճք հեղեղատի. եւ զհետ նորա ամենայն մարդ գնասցէ, եւ յառաջ քան զնա անթիւք։
որ ցանկան մահու, եւ ոչ հասանեն. փորեն իբրեւ զգանձս՝՝.
մարդոյ հանգիստ է յորմէ ճանապարհն թաքեաւ ի նմանէ՝՝, զի փակեաց զնովաւ Աստուած։
Եղիցի ինձ քաղաքն իմ գերեզման՝ յորոյ վերայ պարսպացն ճեմէի, եւ ի նա ոչ խնայեցից. զի ոչ սուտ արարից զբանս սրբոյն Աստուծոյ իմոյ։՝՝
Զի եթէ տացէ՝ եւ եկեսցեն յիս խնդրուածք իմ, եւ զյոյս իմ տացէ Տէր։
Թափես զոգի յանձնէ իմմէ, եւ ի մարմնոյ զշունչ իմ, եւ ի մահուանէ զկեանս իմ.
Եւ գովեցի ես զամենայն մեռեալսն որք յառաջագոյն մեռան, քան զկենդանիսն՝ որ ցայժմ կենդանի իցեն։
Եւ քան զնոսա զերկոսին լաւ այն է՝ որ չեւ եւս իցէ լեալ, որ ոչ ետես զամենայն արարածն չար՝ որ արարաւ ի ներքոյ արեգական։
զի ախորժեցին զմահ եւ ոչ զկեանս. եւ զմնացորդս՝՝ որ մնացեալ իցեն յազգէ անտի չարէ, ընդ ամենայն տեղիս մնացելոցն ուր եւ մերժեցից զնոսա անդր՝ ասէ Տէր զօրութեանց։