17 Անդ ամպարիշտք որ բորբոքեցին զսրտմտութիւն բարկութեան. անդ հանգեան աշխատեալքն մարմնով,
Երանի՛ թէ ի դժոխս պահէիր զիս, եւ թաքուցանէիր զիս մինչեւ անցանէր բարկութիւն քո. եւ ժամանակէիր ինձ ժամանակ՝ յորում առնէիր ինձ յիշատակ։
Կամ թէ ընդ իս իսկ ի դժո՞խս իջանիցեն, կամ թէ միանգամայն ի հո՞ղ իջանիցեմք։՝՝
կամ իբրեւ զանցուցեալն՝ որ ելանէ յարգանդէ մօր իւրոյ, կամ իբրեւ զտղայս որ ոչ տեսին զլոյս։
ի միասին յաւիտենականք՝ որք ոչ լուան զձայն հարկահանի՝՝։
Եւ գովեցի ես զամենայն մեռեալսն որք յառաջագոյն մեռան, քան զկենդանիսն՝ որ ցայժմ կենդանի իցեն։
եւ սէր իսկ նոցա եւ ատելութիւն նոցա եւ նախանձ նոցա ահա կորեաւ, եւ բաժին իսկ ոչ գոյ նոցա յաւիտեանս յամենայնի յայսմիկ՝ որ արարեալ են ընդ արեգակամբ։
Եւ մի՛ երկնչիք յայնցանէ որ սպանանեն զմարմին եւ զոգի ոչ կարեն սպանանել. այլ երկերուք դուք առաւել յայնմանէ որ կարողն է զոգի եւ զմարմին կորուսանել ի գեհենի։
Բայց ձեզ ասեմ սիրելեաց իմոց. Մի՛ զարհուրիցիք յայնցանէ որ սպանանեն զմարմին, եւ յետ այնորիկ աւելի ինչ ոչ ունիցին առնել.
Փութասցուք այսուհետեւ մտանել յայն հանգիստ, զի մի՛ ոք ընդ նովին օրինակաւ անհաւանութեանն անկանիցի։
Արդ ուրեմն նուազեալ է՝՝ շաբաթումն ժողովրդեանն Աստուծոյ։
քանզի ականատես եւ ականջալուր արդարն բնակեալ ի մէջ նոցա, օր ըստ օրէ զիւր սուրբ ոգիսն նոցա անօրէն գնացիւքն տանջէր։
Եւ լուայ ձայն յերկնից որ ասէր ցիս. Գրեա. Երանի մեռելոցն որք ի Տէր ննջեցին՝ այժմիկ վաղվաղակի՝՝. զայս ասէ Հոգին, քանզի հանգեան յաշխատութենէ իւրեանց. բայց միայն՝՝ գործք իւրեանց չոգան զհետ նոցա։
Եւ մատնեսցէ Տէր զԻսրայէլ քեւ հանդերձ ի ձեռս այլազգեացն, եւ վաղիւ դու եւ որդիք քո ընդ քեզ անկցին՝՝, եւ զբանակն Իսրայելի տացէ Տէր ի ձեռս այլազգեացն։