Արծաթ նոցա եւ ոսկի մի՛ կարասցեն փրկել զնոսա յաւուր բարկութեան Տեառն, եւ հրով նախանձու նորա մաշեսցի ամենայն երկիր. զի վախճան եւ տագնապ՝՝ արասցէ ի վերայ ամենայն բնակչաց երկրի։
Պատասխանի ետ Բաղաամ եւ ասէ ցիշխանսն Բաղակայ. Եթէ տացէ ինձ Բաղակ լի տամբ իւրով արծաթ եւ ոսկի, ոչ կարացից անցանել զբանիւ Տեառն Աստուծոյ՝ առնել զնա փոքր կամ մեծ մտօք իմովք՝՝։