23 Իբրեւ զերկիր ծարաւի որ սպասիցէ անձրեւի, եւ նոքա իմոց խօսից։՝՝
եւ ծանիցուք եւ զհետ երթիցուք ճանաչել զՏէր իբրեւ զառաւօտ պատրաստական գտցուք զնա՝՝, եւ եկեսցէ մեզ իբրեւ զանձրեւ կանուխ եւ զանագան յերկրի՝՝։
Խնդրեցէք ի Տեառնէ անձրեւ ըստ ժամանակաց զկանուխ եւ զանագան. Տէր արար զզարմանալիս, եւ զանձրեւ ձմերայնոյ տացէ նոցա, իւրաքանչիւր խոտ յանդի։
Վասն այսորիկ կալաւ զնոսա ամբարտաւանութիւն, արկան զիւրեամբք զամպարշտութիւն եւ զանիրաւութիւն իւրեանց։
Ի բանս իմ ոչ յաւելուին, խնդալից լինէին յորժամ խօսէի ընդ նոսա։
Եթէ ծիծաղէի ընդ նոսա, ոչ հաւատային, եւ լոյս երեսաց իմոց ոչ նուազէր։
Ի լոյս կենաց՝ որդի թագաւորի, եւ ընդունելիք նորա իբրեւ զամպ անագան։
եւ ոչ ասացին ի սիրտս իւրեանց. Երկիցուք ի Տեառնէ Աստուծոյ մերմէ, որ տայ մեզ զանձրեւ զկանուխ եւ զանագան, ըստ ժամանակի լրութեան հրամանի հնձոց, եւ պահեսցէ զմեզ՝՝։