10 Ոյք լսէին զինէն՝ երանէին ինձ՝՝, եւ լեզուք նոցա ի քիմս իւրեանց կցեցան։
Ի բանս իմ ոչ յաւելուին, խնդալից լինէին յորժամ խօսէի ընդ նոսա։
Բարձր է Տէր, զխոնարհս տեսանէ, զբարձունս ի հեռաստանէ ճանաչէ։
Եւ զլեզու քո կապեցից ի քիմս քո, եւ եղիջիր դու համր. եւ ոչ եղիցիս դու նոցա իբրեւ զայր մի յանդիմանիչ, զի տուն դառնացողաց են։