10 Զպտոյտս գետոց պատառեաց՝՝, զամենայն պատուականս ետես ակն նորա։
Զխորս գետոց յայտնեաց, եւ եցոյց զզօրութիւն իւր ի լոյս։՝՝
Յապառաժն ձգեաց զձեռն իւր, տապալեաց զլերինս ի հիմանէ։
Ամենայնի որ հոգայ՝ մի ինչ աւելի է, իմաստութիւն. իսկ անձնդիւրն եւ անհոգն ի կարօտութեան եղիցի։
եւ խորհրդով լնուն շտեմարանք ամենայն մեծութեամբ պատուականաւ եւ բարեօք։
Լարելով լարեսցես զաղեղն քո ի վերայ իշխանութեան, ասէ Տէր. գետոց պատառեցաւ երկիր։