1 Կրկնեալ անդրէն Յոբայ ասէ.
յանդիմանել բանիւք որ ոչ իցէ արժան, խօսիւք որ ոչ իցէ յօգուտ։
թող թէ մարդ երր, եւ որդի մարդոյ որդն։
Յո՞ մօտիցիս, կամ ո՞ւմ օգնական լինելոց իցես. ո՞չ ապաքէն այնմ որոյ բազում է զօրութիւն, եւ որոյ հզօր է բազուկ իւր։
եւ ասէ.
Եւ այս էր պայման խորանին վկայութեան, որպէս հրաման ետ Մովսիսի կազմել զպաշտօն՝՝ Ղեւտացւոցն ի ձեռն Իթամարայ որդւոյ Ահարոնի քահանայի։
