24 Թարշամեսցի իբրեւ զբանջար ի տօթի, կամ իբրեւ զհասկ ինքնին անկեալ ի ցօղնոյ։
Թէպէտ եւ բազում որդիք լինիցին նորա՝ ոչ գիտէ, եւ եթէ սակաւք առնիցին՝ ոչ ճանաչէ՝՝։
Զի ուրախութիւն ամպարշտաց բեկումն անհնարին, եւ խնդութիւն անօրինաց՝ կորուստ։
Կատարեցին ի բարութեան զկեանս իւրեանց, հանգստեամբ ննջեցին ի դժոխս։
Եւ քաղցրացան նմա խիճք հեղեղատի. եւ զհետ նորա ամենայն մարդ գնասցէ, եւ յառաջ քան զնա անթիւք։
Թշնամիք նոցա զգեցցին զամօթ, յարկք ամպարշտի ոչ եւս իցեն։
Տէր, առաջի քո է ամենայն ցանկութիւն իմ, եւ հեծութիւն իմ ի քէն ոչ ծածկեցաւ։
Մի՛ մատներ գազանաց զանձն որ խոստովան առնի առ քեզ՝՝, եւ զանձինս տնանկաց քոց մի՛ մոռանար ի սպառ։
զի ծագեաց արեւ հանդերձ խորշակաւ եւ ցամաքեցոյց զխոտն, եւ թօթափեցաւ ծաղիկն նորա, եւ կորեաւ վայելչութիւն երեսաց նորա. նոյնպէս եւ մեծատունն հանդերձ շահիւքն իւրովք՝՝ թարշամեսցի։