19 Զի զանթանոցիկ որբոյն յափշտակեցին. ընդդէմ յիշատակեցան նմա մեղք, իբրեւ զմառախուղ ցօղոյ եղեւ անյայտ։
Եւ եղեւ մեռանել աղքատին, եւ տանել հրեշտակացն զնա ի գոգն Աբրահամու. մեռաւ եւ մեծատունն եւ թաղեցաւ։
Մատո Աստուծոյ պատարագ օրհնութեան, կատարեա Բարձրելոյն զուխտս քո։
Կատարեցին ի բարութեան զկեանս իւրեանց, հանգստեամբ ննջեցին ի դժոխս։
Ասէ ցնա Աստուած. Անմիտ, յայսմ գիշերի զոգիդ ի քէն ի բաց պահանջիցեն, իսկ զոր պատրաստեցերն ո՞ւմ լինիցի։
Չարեօք իւրովք մերժի ամպարիշտն. եւ որ յուսայ յանձին սրբութիւն՝ արդար է։
Կեցո զիս, Աստուած, զի հասին ջուրք յանձն իմ, ընկլայ ես ի խորս անդնդոց, ուր ոչ գոյ ինձ հանգիստ։
Այնպիսին մեռցի ի սաստկութիւն անզգամութեան իւրում, ամենեւին բարեկեցիկն եւ յաջողեալն։
Զի այժմ հանդարտեալ դադարէի, եւ ննջեցեալ հանգչէի