4 Կամ համարեալ ինչ զքեզ յանդիմանեսցէ՞ զքեզ, եւ մտանիցէ՞ ընդ քեզ ի դատաստան։
Ո՞չ ապաքէն եւ այնմ համար առնիցես, եւ նմա՝՝ արարեր մտանել ի դատաստան առաջի քո՝՝։
Եղիցի յանդիմանութիւն առն առաջի Տեառն, եւ որդւոյ մարդոյ առ ընկերի իւրում։
Երկերուք եւ դուք ի ծածկելոց. զի բարկութիւն ի վերայ անօրինաց եկեսցէ, եւ ապա գիտասցեն թէ ուր է նիւթ նոցա։՝՝
Իսկ արդ զի՞ փոյթ է Տեառն, եթէ դու էիր անարատ գործովք քովք, կամ զի՞նչ օգուտ է թէ պարզեսցես զճանապարհս քո։
զի ոչ եւս դիցէ ի վերայ առն. քանզի Տէր զամենեսեան տեսանէ։
Միթէ ծո՞վ իցեմ կամ վիշա՞պ, զի կարգեցեր զինեւ պահ։
քանզի հզօր է՝ բռնանայ, իսկ արդ ո՞ իցէ, որ դատաստանի նորա կայցէ հակառակ՝՝։
Զի ոչ ես իբրեւ զիս մարդ՝ ընդ որում դատեցայց, եթէ հասարակ եկեսցուք ի դատաստան։
Ողորմութիւն իմ եւ ապաւէն իմ, օգնական իմ եւ փրկիչ իմ. ապաւէն իմ, եւ ես յուսամ ի նա. ո հնազանդ առնէ զժողովուրդս ընդ ինեւ։
Զի զարդարութիւնս քո ոչ ծածկեցի ի սրտի իմում, զճշմարտութիւն քո եւ զփրկութիւն քո. ասացի եւ ոչ թաքուցի զողորմութիւնս քո, եւ ճշմարտութիւնս քո ի ժողովրդենէ մեծէ։
Խորհեցայ զաւուրսն զառաջինս, եւ զամս յաւիտենից յիշեցի։
Թշնամիք Տեառն ստեցին նմա, եւ եղիցին ժամանակք նոցա յաշխարհի։
Զի զամենայն արարածս ածցէ Աստուած ի դատաստան, յամենայնի անտես արարելոցն՝՝, եթէ բարի եւ եթէ չար։
Ես զոր սիրեմ յանդիմանեմ եւ խրատեմ. նախանձեա այժմ եւ ապաշխարեա։