ԳԻՐՔ ՅՈԲԱՅ 22:2 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)2 Ո՞չ ապաքէն Տէր է՝ որ ուսուցանէ զիմաստութիւն եւ զհանճար՝՝։ အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
Որդեակ, եթէ իմաստուն լինիցիս, անձին քում իցես եւ ընկերաց՝՝, եւ եթէ անզգամ իցես՝ միայն պեղեսցես զչարիս։ Որ հաստատի ի ստութիւն՝ այնպիսին զհողմս արածէ, եւ նոյն հալածէ զթռչունս թեւաւորս. քանզի եթող զճանապարհս այգւոյ իւրոյ, եւ ի շաւղաց անդոյ իւրոյ մոլորեալ է. գնայ ընդ անջրդին եւ ընդ անապատն, եւ ընդ երկիր կարգեալ ի ծարաւուտ, եւ ժողովէ ձեռօք իւրովք զանպտղութիւն։՝՝