17 ոյք ասէին. Զի՞ արասցէ մեզ Տէր, կամ զի՞նչ ածցէ ի վերայ մեր Ամենակալն՝՝։
Արջառ նոցա ոչ սխալեաց ի ծննդենէ, ապրեցաւ յղի նոցա՝ եւ ոչ վրիպեցաւ։
Մատուցէք պատարագս արդարութեան, եւ յուսացարուք ի Տէր։
Եւ յորմէ հետէ մտի առ փարաւոն խօսել յանուն քո չարչարեաց զժողովուրդն, եւ փրկելով, ոչ փրկեցեր զժողովուրդ քո։
եւ դարձուցէք զմեզ ի ճանապարհէդ յայդմանէ, եւ ի բաց արարէք ի մէնջ զշաւիղդ զայդ. եւ հանէք ի մէնջ զօրէնս Աստուծոյ Իսրայելի։՝՝
Զի ասէիք թէ՝ Զուր է ամենայն որ ծառայէ՝՝ Աստուծոյ. եւ զի՞նչ աւելի է զի պահեցաք զպահպանութիւնս նորա, եւ զի գնացաք պաղատանօք առաջի Տեառն ամենակալի։
Եւ ահա աղաղակեցին եւ ասեն. Զի՞ կայ մեր եւ քո, Յիսուս, Որդի Աստուծոյ, եկիր տարաժամ տանջե՞լ զմեզ։
Եւ ահա ամենայն քաղաքն ել ընդ առաջ Յիսուսի. իբրեւ տեսին զնա, աղաչեցին զի գնասցէ ի սահմանաց նոցա։
Եւ որպէս զի ոչ ընտրեցին զԱստուած ունել ի գիտութեան, մատնեաց զնոսա Աստուած ի միտս անարգութեան՝ գործել զանարժանս.