11 Լոյսն քո քեզ խաւար դիպեցաւ, եւ ի քուն ծածկեաց զքեզ ջուր։
եւ մոռասցիս զաշխատութիւն իբրեւ զալիս անցեալս՝ եւ ոչ զարհուրեսցիս։
Մերժեսցեն զնա ի լուսոյ ի խաւար, եւ մի՛ եղիցի նմա ծանօթ ի ժողովրդեան իւրում։
Եւ լոյս նորա խաւար ի յարկի իւրում, եւ ճրագ ի վերայ նորա շիջցի։
Շուրջ պատեալ եմ, եւ ոչ կարացից անցանել. եդ ի վերայ երեսաց իմոց խաւար։
Թեթեւագոյն է ի վերայ ջուրցն երեսաց. կործանեսցի մասն նոցա ի վերայ երկրի, երեւեսցի տունկ նոցա ի վերայ ցամաք երկրի։
Կոչիցե՞ս զմէգ բարբառով, եւ դողութեամբ լի սաստիկ ջրով լուիցէ քեզ։՝՝
Ի տուէ պատահիցէ նոցա խաւար, եւ ի միջօրէի իբրեւ ի գիշերի խարխափեսցեն։ Սատակեսցին պատերազմաւ՝՝,
Ճանապարհք ամպարշտաց խաւարինք, եւ ոչ գիտեն զիարդ գայթակղին։
եւ հայեսցին յերկիր ի խոնարհ, եւ ահա կարօտութիւն եւ տառապանք եւ խաւար, նեղութիւն եւ անձկութիւն, եւ մութ. զի ոչ ոք կարիցէ տեսանել. եւ որ իցէ ի նեղութեանն՝՝ մի՛ նուաղեսցէ մինչեւ ի ժամանակն՝՝։
եւ ած ի վերայ իմ խաւար եւ ոչ լոյս.
Եւ զեղան ջուրք զգլխով իմով, եւ ասացի՝ բամ. Ահա մերժեցայ։
եւ ասէ. Ի նեղութեան իմում աղաղակեցի առ Տէր Աստուած իմ՝՝, եւ լուաւ ինձ. յորովայնէ դժոխոց աղաղակի իմում՝՝ լուր, Տէր,՝՝ ձայնի իմում։
եւ որդիքն արքայութեան ելցեն ի խաւարն արտաքին. անդ եղիցի լալ եւ կրճել ատամանց։