10 Եւ արդ պատեցան զքեւ որոգայթք, եւ տագնապեաց զքեզ պատերազմ անհնարին։
Զձեռն քո ի բաց արա յինէն, եւ ահ քո զիս մի՛ զարհուրեցուսցէ։
եւ ահ նորա՝՝ յականջս նորա. յորժամ համարիցի թէ ի խաղաղութեան իցէ, եկեսցէ կործանումն նորա։
Սատակեսցեն զնա ցաւք շուրջանակի, բազումք զոտիւք նորա պատեսցին ի նեղութեան սովոյ։
Արդ գիտասջիք՝ զի Տէր է որ խռովեացն, եւ ամուրս ի վերայ իմ բարձրացոյց։
Մի՛ պակասեսցեն իրաւունք արդարոյ. սրտմտութիւն ի վերայ ամպարշտաց հասցէ.
Զի զոր նոքայն ժողովեցին արդարք կերիցեն, եւ նոքա մի՛ եղիցին ապրեալք ի չարեաց. ծծեսցի զօրութիւն նոցա՝՝։
Զի նետք Տեառն ի մարմնի իմում են, եւ սրտմտութիւն նորա ծծէ զարիւն իմ. յորժամ սկսանիմ խօսել՝ կտտեն զիս՝՝։
Վասն տառապանաց աղքատին եւ հեծութեան տնանկին՝ Այժմ յարեայց, ասէ Տէր, եդից զփրկութիւն իմ եւ համարձակեցայց ի նոսա՝՝։
Եւ յորժամ հասանիցէ ձեզ յանկարծակի խռովութիւն, եւ կործանումն ի նմանութիւն մրրկի գայցէ. կամ յորժամ հասանիցէ ձեզ սատակումն.
Յորժամ ասիցեն թէ խաղաղութիւն եւ շինութիւն է, յայնժամ յանկարծակի հասցէ նոցա սատակումն, որպէս երկն յղւոյ, եւ մի՛ ապրեսցեն։