31 Ո՞ պատմեսցէ յանդիման նորա զճանապարհս նորա, եւ զոր ինչ ինքն գործեաց՝ ո՞ հատուսցէ նմա։
Սպառեսցեն զորդիս ինչք նորա, հատուսցէ նմա եւ ծանուսցէ։
Զի յօր կորստեան ստիպի չար, յօր բարկութեան իւրոյ վարեսցի։
Եւ ինքն ի գերեզմանս գնաց, եւ ի տապանի տքնեցաւ։
Ընդ ռընգունս նորա ծուխ ելանէ հնոցի հրոյ կայծականց։
Յայնժամ հաճեսցիս ընդ պատարագս արդարութեան, ուխտից պատարագս՝՝ հանցեն ի սեղան քո զուարակս։
Ամպարշտեցաք եւ ստեցաք Տեառն, եւ դարձաք յետս յԱստուծոյ մերմէ. խօսեցաք զանիրաւութիւն՝ եւ հեստեցաք. յղացաք եւ որոճացաք ի սիրտս մեր զբանս անիրաւութեան։
Քանզի ասէր Յովհաննէս ցՀերովդէս թէ՝ Ոչ է օրէն քեզ ունել զկին եղբօր քո։
Եւ ի խօսելն նորա վասն արդարութեան եւ ժուժկալութեան եւ հանդերձեալ դատաստանին, զահի հարեալ Փելիքս՝ ետ պատասխանի. Դու առ այժմ երթ, եւ յորժամ ժամ լիցի, կոչեցից զքեզ։
Մի՛ զանձանց վրէժ խնդրէք, սիրելիք, այլ տուք տեղի բարկութեան. քանզի գրեալ է. Իմ է վրէժխնդրութիւն, եւ ես հատուցից, ասէ Տէր։
Այլ յորժամ եկն Կեփաս յԱնտիոք, ընդդէմ դարձայ նորա, քանզի գոգ իբրեւ ստգտեալ իմն էր։
եւ հատուցանէ ատելեաց իւրոց յանդիման սատակել զնոսա. եւ ոչ յամեցուսցէ յատելեաց, այլ յանդիման հատուսցէ նոցա։
Զի անողորմ դատաստան լինելոց է այնմ որ ոչ առնիցէ զողորմութիւն, քանզի բարձր ի գլուխ պարծի ողորմութիւն առ դատաստանաւն։