23 Այնպիսին մեռցի ի սաստկութիւն անզգամութեան իւրում, ամենեւին բարեկեցիկն եւ յաջողեալն։
Ոսկերք նորա յագեսցին մանկութեամբ նորա, եւ ընդ նմին ի հող ննջեսցեն։
Կատարեցին ի բարութեան զկեանս իւրեանց, հանգստեամբ ննջեցին ի դժոխս։
Զի այժմ հանդարտեալ դադարէի, եւ ննջեցեալ հանգչէի
Զի դու ատեցեր զխրատ իմ, մերժեցեր եւ յետս ընկեցեր զամենայն բանս բերանոյ իմոյ՝՝։