1 Կրկնեալ անդրէն Սովփարայ Մինեցւոյ ասէ.
Կրկնեալ անդրէն Սովփարայ Մինեցւոյ ասէ.
Երկերուք եւ դուք ի ծածկելոց. զի բարկութիւն ի վերայ անօրինաց եկեսցէ, եւ ապա գիտասցեն թէ ուր է նիւթ նոցա։՝՝
Եւ լուեալ երից բարեկամացն զչարիսն ամենայն որ հասին ի վերայ նորա, եկին յիւրաքանչիւր աշխարհէ առ նա, Եղիփազ արքայ Թեմնացւոց, Բաղդատ բռնաւոր Սաւքեցւոց, Սովփար արքայ Մինեցւոց՝՝. եւ եկին առ նա միաբան մխիթարել եւ սփոփել զնա։
Ոչ այդպէս կարծէի խօսել քեզ ընդդէմ մեր զայդ. ո՞չ ապաքէն իմաստնագոյնք իցէք քան զիս։
Եւ գնաց Եղիփազ Թեմնացի եւ Բաղդատ Սաւքեցի եւ Սովփար Մինեցի, եւ արարին որպէս հրամայեաց նոցա Տէր, եւ ելոյծ զմեղս նոցա վասն Յոբայ։