6 Արդ գիտասջիք՝ զի Տէր է որ խռովեացն, եւ ամուրս ի վերայ իմ բարձրացոյց։
կամ թէ բարւո՞ք թուիցի քեզ՝ թէ անիրաւ իցեմ. զի մերժեցեր զգործս ձեռաց քոց, եւ ի խորհուրդս ամպարշտաց հայեցար։՝՝
Ընդէ՞ր հալածէք դուք զիս իբրեւ զՏէր՝՝, եւ մարմնովք իմովք չիցէ՞ք յագեալ։
Կենդանի է Տէր որ այսպէս դատեցաւ զիս, եւ Ամենակալն՝ որ դառնացոյց զանձն իմ։
մարդոյ հանգիստ է յորմէ ճանապարհն թաքեաւ ի նմանէ՝՝, զի փակեաց զնովաւ Աստուած։
Պատահեցար ինձ անողորմ, հզօր ձեռամբ հարեր զիս։
եւ ծածկեա յերկրի բացէ ի բաց առ հասարակ, եւ լից զերեսս նոցա անարգանօք։
եւ դարձեալ իրաւանց ուշ ունիցիք։
Զի թէ մեղայ՝ զի՞նչ կարիցեմ առնել քեզ, որ գիտեսդ զմիտս մարդկան. ընդէ՞ր եդիր զիս քեզ ոսոխ, եւ իցեմ քեզ բեռն։
Միթէ անիրա՞ւ դատիցի Տէր, կամ որ զամենայն արար՝՝ պղտորիցէ՞ զիրաւունս։
Եւ արկից զցանց իմ զնովաւ, եւ պատեսցի ուռկանաւ ի պաշարումն. եւ ածից զնա ի Բաբելոն յերկիրդ Քաղդէացւոց, եւ զդա մի՛ տեսցէ, եւ այդր վախճանեսցի։
Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Պատեցից զքեզ թակարդօք իմովք ժողովովք զօրաց բազմաց, եւ հանից զքեզ կարթիւ իմով։
Ուր եւ՝՝ երթայցեն՝ արկից ի վերայ նոցա զվարմ իմ, եւ իբրեւ զթռչունս երկնից իջուցից զնոսա. եւ խրատեցից զնոսա համբաւով նեղութեան՝՝ նոցա։
Այլ յորժամ տեսանիցէք շուրջ պատեալ զօրօք զԵրուսաղէմ, յայնժամ գիտասջիք թէ մերձ է աւեր նորա։